-
1 rachmistrz
m (N pl rachmistrzowie a. rachmistrze) 1. (biegły w arytmetyce) arithmetician- moja żona to doskonały rachmistrz my wife is quick at figures a. good with numbers2. (wykonujący obliczenia) enumerator, census taker- rachmistrzowie biorący udział w spisie powszechnym agents taking the census3. daw. accountant* * *mp1. przest. (= księgowy) accountant.2. lit. (= osoba biegła w rachunkach) calculator.3. ( spisowy) census representative.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rachmistrz
См. также в других словарях:
rachmistrz — m II, DB. a; lm M. owie a. e, DB. ów 1. «osoba zajmująca się obliczaniem czegoś, wykonująca obliczenia; dawniej: księgowy, pracownik prowadzący rachunki» Rachmistrze spisowi. 2. książk. «osoba umiejąca dobrze rachować; biegły w arytmetyce»… … Słownik języka polskiego